سرفیس لپ‌تاپ استودیو تلاش مایکروسافت برای رفع محدودیت‌هایی است که طراحی منحصربه‌فرد سرفیس‌بوک به‌وجود آورده بود. با بررسی سرفیس لپ تاپ استودیو همراه زومیت باشید.
بیش‌‌از ۶ سال از روزی می‌گذرد که پانوس پانای روی صحنه آمد و با جدا کردن صفحه‌نمایش سرفیس‌بوک از پایه‌اش، نگاه‌ها را به این لپ‌تاپ منحصربه‌فرد خیره کرد؛ مکانیزم لولای جدایی‌پذیر، جاسازی بخشی از قطعات زیر کیبورد و بخشی دیگر در پسِ نمایشگر و بدنه‌‌ای گونیایی از جنس آلیاژ منیزیوم ترکیبی نبود که مشابهش را در محصول دیگری دیده باشیم.
سرفیس‌بوک با تمام ابهت و جذابیتش، چند ایراد اساسی داشت که متأسفانه تیم مهندسی سرفیس هرگز موفق به حلشان نشد؛ به‌عنوان مثال، قرارگیری مادربرد و بسیاری از قطعات دیگر در پشت نمایشگر، بر وزن نیمه‌ی بالایی افزوده بود و باعث لنگر انداختن نمایشگر می‌شد؛ از سوی دیگر، همین طراحی به مایکروسافت اجازه نمی‌داد تا پردازنده‌ی قدرتمندی را در سرفیس‌بوک استفاده کند؛ چراکه حرارت تولیدی، باعث آسیب‌خوردن نمایشگر می‌شد.
محدودیت‌های متعددی که زبان طراحی منحصربه‌فرد سرفیس‌بوک ایجاد می‌کرد، سرانجام مایکروسافت را وادار کرد تا ایده‌ی لپ‌تاپ هیبریدی قدرتمند را به‌گونه‌ای دیگر به سرانجام برساند و بدین‌ترتیب سرفیس لپ تاپ استودیو متولد شد.
در ادامه با بررسی سرفیس لپ‌تاپ استودیو همراه زومیت باشید تا قدرتمندترین لپ تاپ مایکروسافت را زیر ذره‌بین قرار دهیم و عملکرد آن دربرابر بهترین‌ها را نشان دهیم.
طراحی و کیفیت ساخت سرفیس لپ تاپ استودیو
سرفیس لپ‌تاپ استودیو از نمای دور تفاوتی با لپ‌تاپ‌های پریمیوم ندارد؛ حتی از نزدیک و نمای جلو می‌توان شباهت‌هایی با مک‌بوک پرو ۱۳ اینچی اپل یافت؛ اما هنگامی‌که نگاهتان به طراحی پله‌ای زیرین دستگاه و شیار موجود در میانه‌ی درِ لپ‌تاپ دوخته می‌شود، پی می‌برید که با لپ‌تاپی خاص از مایکروسافت طرف هستید.
بی‌شک خاص‌ترین ویژگی سرفیس لپ‌تاپ استودیو به مکانیزم لولای دوگانه‌‌اش بازمی‌گردد؛ این مکانیزم به‌خودی خود، دستاورد جدیدی نیست و پیش‌تر لپ‌تاپ‌هایی نظیر Vaio Flip سونی و ConceptD7 Ezel Pro ایسر از آن بهره می‌برده‌اند؛ اما طراحان مایکروسافت ظریف‌تر و کارآمدتر از شرکت‌های دیگر، مکانیزم دوگانه‌ی سرفیس لپ‌تاپ استودیو را پیاده کرده‌اند.مهندسی لولا در چنگ مایکروسافت؛ مادامی‌که نخواهید، متوجه وجود لولای دوم نمی‌شوید!
پایه‌ی سرفیس لپ‌تاپ استودیو طراحی پله‌ای عجیبی دارد؛ یکی از پله‌ها کیبورد و درگاه‌ها را در دل خود دارد و پلهی دوم با مساحت کمتر از پلهی بالایی، از قطعات و سیستم خنک‌کننده‌ی سرفیس میزبانی می‌کند؛ گویی به‌صورت تمام‌وقت، کول‌پد کوچکی زیرِ لپ‌تاپ متصل باشد. این طراحی پله‌ای باعث شده است تا سرفیس لپ‌تاپ استودیوی ۱۴٫۴ اینچی از مک‌بوک پرو ۱۴ اینچی ۳٫۴۴ میلی‌متر ضخیم‌تر و ۲۰۰ گرم سنگین‌تر باشد.
مایکروسافت به‌مدد لولای موجود در میانه‌ی درِ لپ‌تاپ، سه حالت مختلف Laptop و Stage و Studio را دراختیار کاربر سرفیس لپ‌تاپ استودیو می‌گذارد که در ادامه به‌صورت کوتاه با هرکدام آشنا خواهیم شد. ردموندی‌ها زمان زیادی را صرف مهندسی مکانیزم لولای دوم کرده‌اند تا با جلوگیری از زمختی بدنه‌ی دستگاه، سرفیس لپ‌تاپ استودیو را تا جای ممکن، با ظاهری مشابهِ لپ‌تاپ‌های پریمیوم و عادی دیگر طراحی کنند.
با فشار اندکی به لبه‌های نیمه‌ی بالایی نمایشگر، پنل شروع به چرخش می‌کند؛ در این وضعیت متوجه بافتی پارچه‌ای خواهید شد که نیمه‌ی پایینی و قطعات لولا را پوشانده است! شما می‌توانید لبه‌ی پایینی پنل را به‌صورت مغناطیسی به پایه متصل کنید و به حالت Stage دست یابید. در حالت Stage، نمایشگر جلوتر می‌آید، کیبورد زیر پنل پنهان می‌شود و صرفاً ترک‌پد در دسترستان می‌ماند؛ مایکروسافت حالت Stage را برای کاربری‌هایی همچون بازی یا تماشای فیلم توصیه می‌کند.
